t: bir şeyi kendi üzerine kapatmak, toplamak, yuvarlak hale getirmek.
türkçe ile moğolca arasında geçiştiği düşünülen eylemdir. ilk kullanımın hangisinde olduğunu tespit etmek mümkün gözükmemektedir. yum- fiiliyle türetilmiş bazı sözcükler;
gözlerini yummak --> gözünü kendi üzerine kapatmak
yumruk --> elin parmaklarının birbirine kapanması sonucu oluşan şekil
yumak --> yuvarlak biçimde sarılmış tek parça ip veya yuvarlak hamur parçası
yumur --> yumuk hale gelmiş, yuvarlak cisim
yumurtanın da yukarıdaki yumur + gak >> yumurga >> yumurta şeklinde evrildiği düşünülür ancak yummak fiilinden geldiğine dair net bir uzlaşı yoktur.