Şu an bilmem kaçıncı kez
before sunriseı izliyorum. Ve farkettim ki içten içe arzuladıkları şeyleri yapma eğilimindeyiz.
Filmi izleyenler bilirler ki film tren yolculuğu ile başlayıp şehri gezerek devam eden bir çifti(aslındasevgili değil bir kadın bir erkek) konu alıyor vs vs. Diyeceksiniz ki bunun konumuzla ne alakası var. Gecenin bu saatinde sigaramı yakmışken ve sahnede bir sokakta konularak yürüyen başrolleri varken kafamda şimşekler çaktı. Ben bunu yaşadım lan dedim. Ve ilk izlediğimde nasıp gıpta ettiğim geldi aklıma. İşte böyle bi serbest çağrışım zinciri bilirsiniz konudan konuya sahneler şeklinde atlıyor falan. Sonra dınk diye Windows uyarı sesi çınladı kulaklarımda.
Bir kaç hafta önce tatile çıkmıştım ve trenle seyahat ettim, yanındaki arkadaşım muhabbetim olan fakat derinlemesine muhabbet edeceğim biri değil gibi biriydi o zaman neden onla gittin derseniz karışık o kısım, kısmen boş muhabbetler ede ede devam ettik yola ve indiğimizden gidene kadar her gün yaklaşık minimum 15 km yol yürüdük. Abartısız bacaklarım şişene kadar yürüdük. Ki şişti de. Asdfghjklşi
Ve farkettim ki yine bir hayalimi boşa harcadım. Karavana sıktım amk. İnsan bu kadar mı bedbaht olur lan.
Dipnot : evet çöldeki bahtsız bedevi benim.