Canlı canlı gömüldüğüm bazen boş boş bakıp kaldığım, ne yapacağımı bir türlü bilemediğim çokça nefes alamadığım aldığım her nefesin kalbimin üzerine bir cam tanesi gibi battığı şu günlerde tek ihtiyacım o.
Sözlük, geçer diyorlar. Zamanla diyorlar. Ben geçsin istemiyorum ki. Ben onu unutmak istemiyorum. Birbirimizden habersiz yıllar geçirip sonra kavuşalım da istemiyorum. Ben sadece ilişkimi o güzel günlerimizi her şeye inat kahkahalarımızı özledim. Şu ekrana bile bakarken gözlerim o kadar yanıyor ki.. ben o hale geldim. Hiç hoşlanmam acımın görülmesinden. Duyurmaktan. Ama bu kafesin içinde ya kendimi öldüreceğim ya yazmaya devam edeceğim. Hayatımda hiçbir şey beni bu kadar üzmemişti. Fiziksel olarak insan hisseder mi bu acıyı.. ben hissediyorum sözlük. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Allah daha beterini vermesin tabi. Ama Allah kimseye bunu da vermesin. Bir günde bütün hayallerini suya düşürmesin.
O kadar ihtiyacım var ki yüzünü görmeye.. farklı şehirlerdeyiz ve benim gidebilme imkanım hiç yok. Napacağım hiç bilmiyorum. Gurursuz diyorlar bana. Kendine değer ona zaman ver diyorlar. Ben değer de istemiyorum gurur da.. onu istiyorum sadece başımı göğsüne yaslamayı saçlarımı sevsin istiyorum. O kahkahasına güleyim. Günaydın aşkım demesine uyanayım istiyorum. Ben geçsin istemiyorum. Ben onu istiyorum.