Bugün içimde çok kötü bi sıkıntı var sözlük ya. Dün gece bir arkadaşımın birkaç ay önce intihar etmeye çalıştığını son anda kurtarılıp yoğun bakımda yattığını öğrendim kendisinden. Konuştuk dertleştik bir sürü sıkıntısını anlattı. Halâ intihar fikrinden de vazgeçmiş değil birgün ölücem ama bu kendi elimden olacak diyo. Her ne kadar yapma etme desemde vazgeçiremedim. Bide dışardan bakıldığında çok güçlü görünen eğlenceli birisi hiç böyle bisey yapacağını düşünmez kimse. Telefonun bir ucunda o bir ucunda ben ağladım. Bunun dışında kendimde hali hazırda psikolojisi normal biri değilim, arkadaşımında bu durumda olması, pes etmesi falan çok kötü etkiledi beni elim kolum bağlı çok çaresiz hissediyorum kendimi..