öykülerime ilham olandır...
kahvesini aldı kadın.
pencerenin önünden ormanın manzarasını izlemeye koyuldu.
düşündü.
son birkaç gündür yaşadığı her şeyi tek tek düşündü.
herkesi dahil etti bu düşüncelerine.
herkesle tekrar tekrar konuştu içinden.
en son O' na geldi sıra.
ne demişti.
"seni seviyorum"
insan, son cümlesinde "seni seviyorum" dediği kişiyi neden aramazdı ki?
düşündü kadın.
bulamadı bir sebep...
bir yudum aldı kahvesinden.
yazmayacaktı kendisi de,
aramayacaktı da.
biraz ayrı kalmalıydılar belki de.
belki biraz da bırakmak gerekiyordu.
kim bilir, belki de aşk böyle bir şeydi.
belki de, yaşadığı şey aşk değildi.
korkularıyla yüzleşti kadın.
bu yüzleşme ayrı bir cesaret verdi kendisine.
her şey olması gerektiği gibi oluyordu.
buna inandı...
kahvesini bitirdi kadın.
ormanı izlemeyi devam etti.