Bir insanın aldığı her karar mı o insanı uçuruma sürükler.
Zaten on beşinde gideceğim İstanbul’a o kadar zaman yurtta kalmayayım diye geldiğim İzmir’e 5-12 Aralık haftası İstanbul’a plan yapmış olmuş olmamız rezaleti.
Aynı zamanda herkesin evinde benim taa İzmir’de olduğum süreçte birden danışman hocamızın her hafta rapor tutulacak ne yaptığınız kaç kişinin gelip gelmediği yazılacak. Demesi.
Çünkü zaten İstanbul planını da buna güvenerek yapmıştım.
Hem boş yere İzmir’e geldiğimde kaldım hem mevcut şartlarda stajım yanabilir hem de o çok istediğim İstanbul tatiline gidemiyorum.
Yapayalnızım sözlükçüm. Aldığım yanlış kararlar silsilesi bir sağdan bir solda vuruyor. Kimse yardımcı olmuyor yol göstermiyorum. Ben de nereye değsem oraya saplanıyorum hareket edemiyorum.
Erkek arkadaşım hiçbir şeyini anlatmıyor. Çok zor şartlarda görüşüyoruz. Ümidini kesti de benden. Hayalleri de yok.
Geçen ailesinden biriyle tartışmış. Ne yaptıysam anlatmadı. Ben de ona anlatmayacağım artık hiçbir şeyimi. Zate hep tek taraflı anlatıyordum. Hiç karşılığı yoktu hiçbir zaman. Öyle bir kalbimi ağrıtıyor ki bu durum. Allahım her işte vardır bir hayır demi? Benim çok ihtiyacım var senden gelecek bir parça hayıra.
Sevgili allahım nolur artık benim de yüzüm gülsün benim de kalbimden geçen hayırlıysa bana ver şerse hayra çevir zira ben bu dünya denen denizde boğuldum.