psikolojimi bozan yegane canlı türü.
yağmur yağdığı günlerde eve giderken yere pür dikkat bakarak yürüyorum ki bunlardan birini ezmekten kaçınayım ancak nafile.
az önce apartman girişindeki basamağın tam ortasında aheste aheste ilerleyen birkaçını kenara aldım. dönüp birkaç adım atıp kapıya yönelmem ile çatırt sesini duymam bir oldu. o ses ve ayağımın altındaki vıcık vıcık his mahvediyor beni.