bugün ölümünün sene-i devriyesi olan şairimizdir.
şair dedim ama öyle küçültmek değil maksat.
ben onun kadar güzel anlatamam,
kelimelere öyle güzel hükmedemem onun sadece bir şair olmadığını anlatmak için.
yıllar önce,
hatta yıllar yıllar önce "ey sevgili" dediğini duydum.
gençlik bu ya,
içinde sevgili geçiyor diye anlamaya çalıştım şiiri.
anladıkça utandım,
anladıkça kayboldum.
şiiri sevdim sonra.
şiir, sihirli bir denizdi.
içinden her şey çıkabilirdi.
kelimeleri istediğin gibi yerleştirip,
istediğin anlama ulaşabilirdin.
sonra mona roza girdi hayatıma
ve sonra diğer şairler,
diğer şiirler derken,
bir baktım, sevmişim o kayboluşları.
velhasılı;
ben babamı bir kasım ayının 17 sinde kaybettim.
ve bir kasım ayının 16 sında şiir sevgimin babasını kaybetmişim.
bugün fark ettim...
ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır
yoktan da vardan da ötede bir "var" vardır...
bu dizelerde sanatına tutulduğum adam,
rabbim rahmetiyle muamele eylesin...