Çok uzun bir itiraf olacak, okumak zorunda falan değilsiniz. Artık ne deftere yazacak takatim kaldı ne de kalem tutacak halim.
Bıkkın durumdayım, yoruldum. Kendimi kodlanmış bir robot gibi görmeye başladım, komutlarımı kusursuz yerine getiriyorum. Uyan, spora git, kahvaltı yap, duş al, işe git, eve gel, bilgisayarda zaman geçir (biraz bile kafanı dağıtsan kardır), uyu. Tekrarla, bir daha, bir daha, bir daha...
Neşe doluydum ben, mutluydum, hayallerim vardı. Şimdi bulamıyorum onları. Büyük bir yalancıya döndüm ; insanlar kötü olduğumu bilmesin diye iyi numarası yapa yapa kendi yalanıma inandım adeta. Kendimden tiksinir duruma geldim.
Dine yöneliyorum, bir ferahlık geliyor sonra günahlarım geliyor aklıma, utanıyorum ve uzaklaşıyorum. Sonra yaradan bağışlar diyerek tekrar ibadet ediyorum, yine utanıyorum.
Kısır bir döngüde gibiyim; her konuda.
En ufak bir şeye o kadar sinirleniyorum ki, tarif edemem. Yollara vuruyorum öfkemi, yürümeye bir başlıyorum ya salonda ya bahçede. Kaç tur, kaç adım takibini bile yapmıyorum, ama artık bacaklarımın kasıldığını, oturduğum zaman titrediklerini hissediyorum. Sanki hissettiğim tek duygu bu gibi gelmeye başladı. Robot olmadığımın tek kanıtı sanki bu yorgunluk.
Atıyorum kendimi yatağa, sıkılıyorum. Odağımı kaybetmiş durumdayım, bir şeyler izleyemez oldum, okuyamaz oldum. Kitap okurken dalıp gidiyorum, diziyi açıyorum ve unutmuşum, kulağımda bir şeyler söylüyorlar ama dinlemiyorum farklı düşüncelere dalmış gitmişim.
Odaklanabildiğim tek şey var şu sıralar, mesleğim. Zaten fark edersem bir gün iş yerinde çalışırken odağımın kaydığını fark edersem ücretsiz izin talep ederim, ya da geri planda risksiz çalışmayı isterim, başkalarının hayatıyla da oynamaya gerek yok.
Profesyonel bir destek almayı düşünüyorum bu sıralar, ama ne kadar etkili olacak ki? Orda da anlatacağım, detay soracak ya da beni anlamadan yargılamaya kalkacak, belki böyle olmayacak ama önyargılarım bu yönde. Kendimle yüzleşmek ayrı birisinin yüzüne karşı söylemek ayrı, becerebilir miyim bilmiyorum.
Uzun lafın kısası iyi değilim ben...