zeynep dizdar - vazgeç gönül
keşke geçmişe gidip bazı anların atmosferini tadabilsek..
"neyleyim doğan günü? neyleyim sensiz gülü?
geceler çoğalırken aydınlık kâr getirmez ki
sevda bahçesinde kurutulmuş bir gül idim
beni sakla bir ömür sev, diye diye ölendim
vazgeç gönül, vazgeç sesini duyan yok
bir yağmurun içinde, ateş böceği misali
bir yanıp, bir söndün.."