dünyanın en zor 1v1 imtihanı.
çok sık başıma geldiğinden midir nedir bilmiyorum, benim artık eskisi kadar birilerine bir şey anlatasım yok. çabalamıyorum, eyvallah diyip geçiyorum.
hatta şöyle söyleyeyim, sadece kendi başıma geldiğinde değil, başkasının başına geldiğinde de aynı bunalma reaksiyonunu yaşıyorum. geçen gün sosyal medya yasasının konuşulduğu mevzular'ı izliyorum babala tv'de. okan'ın yanlış anlaşıldığı bir kısım var, izlerken adamla empati yapmaktan kendimi alamadım, alamadıkça da içime bir sıkıntı çöktü. cüneyt'e söyleyin bugünlerde bizim semte uğramasın, gördüğüm yerde ağzına kırlentle vurucam çünkü. ulan sikik! adam seninle aynı şeyi söylüyor, hâlâ ne diye ısrarla karşı çıkmaya çalışıyorsun? iki dakika dalyaraklık yapmamak çok mu zor?