Ergenliğin başlarından sonlarına hep özendiğim insanların yolundan gitmişim. Savrulmuşum ordan oraya. Aslında o özendiğim insanlar da mükemmel değilmiş. Herkesin bambaşka hayatlardan çıkarak başarıya ulaştığını kabul ettiğimde kendime olan inancım daha da arttı. Asıl olan özünü bulup ilerlemekmiş meğer.