türk halk müziğini arabesk ve fantezi dallarında başarıyla temsil eden mümtaz kişilik
yusuf harputlu'yu bir avm tuvaletinde yalnızca birkaç saniye evvel küçük abdest bozduğum pisuvara doğru can havliyle koştururken görmüştüm. lavaboda ellerimi yıkarken gayri ihtiyari ondan tarafa bakmış, muhtemel kokunun yarattığı etkiden buruş buruş olmuş ekşi bir suratla işini halletmeye çalışmasını hüzünlü gözlerle izlemiştim. burun deliklerine layık ıtri bir sıvı salgılayamadığım için kendisinden özür dilemeyi düşünürken oflaya puflaya yanı başıma gelerek musluğu bile açmadan şöyle bir saçlarını düzelttikten sonra sittir olup gitmişti. gerisini hiç anımsamıyorum. bizimkisi tek sidiklik bir ilişkiydi.