Kendimi aptal gibi hissediyorum.
Hayatımdaki bütün herşeyin farkındayım herkesin amacını görüyorum bekliyorum duruyorum birinin bilerek canını yakıyorum ama bunu yaptığım için de üzülüyorum bir yanım gidip sarılmak istiyor diğer yanım arkasına bakmadan kaçmak istiyor bir yanım mutlu olsun istiyor bir yanım acıdan ölsün istiyor. Ben bı erkeğin beni beğenmesi ile kıymete gelen bir insan değilim ki ama iki ay boyunca hiç vicdan etmeden canımı yakan insan şimdi beni başkasından kıskandığı için tepki gösteriyor sevgilim değil beni sevmiyor ama başka biri beni beğendiği için tahammül edemiyor. Egosunu geçemiyor.