D.D Lewis'i bir kenara bırakıp bakınca Paul Dano da müthiş bir oyuncluk sergilemiş.
Genel olarak yavaş ama sıkmayan bir ilerleyişi var ve bu yavaşlığın içerisinde karakter gelişimlerini inanılmaz iyi yansıtıyor.
Ayrıca müthiş bir kapanış sahnesi var.
"Draaaaaaainage Eli, you boy"
"I driiiiiink your milkshake"
"I ammmm theee third revelation"