Bazen her şey çıkmaz bir hâl aldığında zihnimde ileride gerçekleşmesini beklediğim bir eylem mesken ediyor. Ona öylesine anlam yüklüyor ve umut ediyorum ki akıl alır gibi değil. Bütün olumuzluklar sanki o gün gelecek, o eylem gerçekleşecek ve bir anda yok olacak. Fakat işler öyle olmuyor tabii. Hiçbir şey düzelmiyor bazen olduğu gibi, bazen de olduğundan daha kötü bir vaziyetle devam ediyor. Sanırım insanoğlunun bir şeylere tutunmaktan başka çaresi yok. Yoksa bunca şey nasıl çekilebilir hâl alır ki?