Sizlere başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.
Sene 2017 2. Sınıf üniversite öğrencisi olduğum dönem. Önceden girdiğim entrylerde bahsetmiştim ailem siyasetin içinden gelen insanlar. Sol görüşün hakim olduğu bir ailede büyüdüm. Erken yaşlarda siyaseti öğrenmeye başladım.
(#4455606) burada bahsediyorum okuyabilirsiniz. Her neyse sözde darbe olayının etkileri daha ortamlarda konuşuluyor. Üniversiteyi okuduğum yer küçük ama liseyi de aynı yerde okuduğum için herkes beni tanıyor. Lise ve üniversite dönemlerimde temsil ettiğim partinin uzun seneler gençlik kollarının başında idim. Asla kimseyi görüşüne göre yargılamadim herkesin görüşüne saygı duydum, dinledim ve konuştum. 2017'de kanser tedavisi gören bir arkadaşım vardı. Durumu stabildi o sıralar. Kemoterapi alıyordu ve ailesinin durumu da pek iyi değildi. Tabii ailesine yardımcı olmak amacıyla tanıyıp tanımadığım herkesten yardım çağrısında bulundum. Getirilmesi gereken ilaçlar vardı ama karşılayacak durum yoktu. Ailemin siyasi kimliği yardımı ile üst düzey yetkililere de ulaşmaya çalıştım ancak kimse beni dinlemedi. Tam 1 sene sonra o değerli insanı kaybettik. Kızgındım kendime, arkadaşıma yardımcı olamadım ama en çok kızgınlığım beni dinlemeyen insanlara oldu. Uzun seneler her eylemde en önde yürüdüm. Gezi'de boyun eğmedim, işçi sendikaları ile sizlerin hakkını savundum. Dayak yedim, biber gazı yedim asla geri adım atmadım. Sonra arkadaşımın kaybı üzerine isyan ettim ve sosyal medya üzerinden hakaret etmeden sert bir eleştiri de bulundum. Komik bir şekilde bana feto yakıştıramasi yapıldı ve gözaltına alındım. Ailem sicilime islemesin diye araya tanıdıkları sokup beni ülkeden gönderdiler. 1 seneden fazla bir süre dilini, kültürünü bilmediğim bir ülkede yalnız başına yaşamak zorunda kaldım. Bu durum hem psikolojimi bozdu hem de eğitim hayatımı etkiledi. Döndüm evet ama neden gittim? Özgürce düşüncemi söylememi istemediler. Eleştirilmekten nefret ediyorlar. Konuşmamız, yorum yapmamız onların zoruna gidiyor. Atatürk'ün bizlere armağan ettiği bu güzel Cumhuriyeti yok etmek istiyorlar. Tüm suç onların mi peki? Elbette değil, asıl suç bu gördükleri karşısında zamanında susan, hala ısrarla oy veren insanlarda, kocası dayak attığında o senin kocan diyip kadını psikopat bir adamın yanına yollayan o ailelerde. Son yıllarda o kadar çok şey oldu ki bu ülkede kadın cinayetleri, hayvan zulümleri, çocuk istismarlari vs. Hangisine doğru dürüst ses çıkardık biz? Hangisini engelleyebildik? Bu suçları işleyen orospu çocukları hak ettikleri cezayı aldılar mı? Hayır. Takım elbise giyip ellerini kollarını sallayarak çıktılar. Bu insanlar için parmağımı kıpırdatmak istemiyorum artık. Eline dini kitap alana inanıyorlar. Suç hep tepedekilerde değil, biraz da içimize bakalım. Bu toplumun cahilliğini hafife almamaliyiz.