dizi izlemek

Çok çok çok sevdiğim adeta içinde yaşadığım bir dizinin bir senedir izlemediğim son sezonunu izliyorum. Açıkçası son sezonu izlemek için tüm diziye baştan başladım. Final sezonuyla ilgili çok büyük bir ön yargım vardı. Diğer sezonlar gibi olmayacağını biliyordum. Ama beni bu kadar etkileyeceğini bilmiyordum. Yanlış anlaşılmasın. Beğenme etkilenmesi değil. Nefret etme etkisi de değil. Beni saatlerdir duygudan duyguya çarpıyor. Dizi karakteri gitmesin dizi bitmesin diye ağlamaktan içim çıktı. İmkanım olsa gidip Los Angeles'a ben tutacağım adamı. Neden böyle oldu neden böyle oldu diyerek ağlamaktan harap düştüm. Gerçekten keşke sonlar hiç olmasa. Güzel şeylerin bile bir gün bir yerde bitmesi gerektiği gerçeği canımı çok sıktı. Model'in şarkısında dediği gibi "bitti mi hikayemiz, bu ne biçim son böyle?" Yani keşke bir final sezonu yapacaklarına, aniden bitti bu dizi deselerdi. Sonunu biz kendi içimizde yaşardık. Şimdi nasıl silicem ben hafızamdan bu yaşananları? Böyle düşündükce de durumu kendime uyarlamaya başlıyorum. Bir dizinin bitişini, dizideki adamın gidişini sindiremiyorum. Ya gerçek hayatta bir gün benzerini yaşamak zorunda kalırsam diyorum. Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın amin. Yani bu kadar komik bir dizinin beni getirdiği duruma bakar mısınız? Herhalde duygusallaşasım varmış. Senarist bile bunu yazarken tee Türkiyede bir kızın bir gece yarısı böyle aydınlanmalar yaşayıp hüngür hüngür ağlayacağını kestirememiştir bence. Ben şimdi sensiz ne yapacağım he başrol? Söyle.