Psikolojik sebeplerden dolayı kendimi intihar aşamasına getirdim. Aşırı alkol ve yasaklı madde kullanarak mental ve fiziki şekilde dibe battım. Babamın beni hastaneye yetiştirmesi ile su an belki de buradayım. Bir süredir psikolojik destek alarak ayakta kalmaya çalışıyorum. Bu noktaya nasıl geldim? Cevabını bazen ben bile bilmiyorum. Son 10 sene pek de parlak geçmedi benim için. Dışarıdan bakıldığında mutlu görünüyorum çoğu insana göre ama içimdeki karanlık tarif edilemez. Bazen diyorum her şey eskiden mi güzeldi? Çocukken ki saf duygularımı özlüyorum. Mahallede hunharca top oynadığım güzel günleri yad ediyorum. Şimdi ise bu güzel hislerin hepsine çok uzak olduğumu biliyorum ve bu bana acı veriyor. Önümde bana verilen bir hayat var ve bu hayatı en güzel şekilde yaşamalıyım. Yaptığım hatanın bilincinde olmam beni mutlu ediyor. Bu hata beni hayattan koparabilirdi evet ama büyük bir ders çıkardım. Hayat ne olursa olsun yaşamaya değer. Çocukluğumun o güzel günleri asla geri gelmeyecek ama önümde uzun bir yol var ve her gününü doya doya yaşayacağım.
Dipnot: Kendinizi kötü hissettiğinizde psikolojik destek alın. Bu hayatta çözüme kavuşamayacak hiçbir problem yok.