Garip geliyor şu yaşa kadar kimseyi sevmeyip sevilmemiş olmak. Bazen düşünüyorum da kuzenim birini sevdiği için ailesini bile geri bırakıp sevdiğiyle olabilmek için kaçtı gitti. Birini bu denli sevmek çok garip geliyor. Kendime bakıyorum ne aşk var ne başka bir şey. En azından kuzenimin aşkı var, sevdiği adam var ben de hiçbir şey yok.
Ben de sevip sevilmek istiyorum. Ama sonra düşününce ben kendime sevmiyorken bir başkası beni neden sevsin diyorum. Zaten birisi sevse de inanamıyorum kimsenin sevgisine, aşkına. Önce kendimi sevmem lazım biliyorum ama nereden başlayacağımı bilmiyorum. Birisinin bana ilgisi olduğunu fark ettiğimde ardıma bakmadan kaçıyorum. Nasıl olacak bu işler bilmiyorum.