Sevgiyle ilgili dün başıma gelen bir olayı anlatmak istiyorum izninizle..
Dün hastanedeyken bir çift duruyordu önümde ama görseniz o kadar tatlılar ki. Birbirlerine sarılıyorlar erkek kızın saçını kokluyor öpüyor adeta aşk akıyor bunlardan. Buraya kadar her şey normal evet. Daha sonrasında yanıma bir teyze oturdu dediği cümle aynen şu "şu ahlaksızlığa baksana dimi gidip evlerinde yaşasınlar özellerini burada ne öpüşüp sarılıyorlar" ilk söylediğinde duymamazlıktan geldim. Cevap vermeye gücüm yoktu çünkü. Daha sonrasında hala kulağıma yanaşıp da aynı cümleleri kuruyor.
Teyzeye dönüp " teyzem sen hiç sevgi görmedin mi bu hayatta?" diye sordum. Yüzüme afallamış şekilde baktı neden der gibi, durmadım devam ettim "bu insanlar birbirlerini çok seviyorlar her hallerinden belli ayrıca ayıp bir şey zaten yapmıyorlar ne var ki sarılmasında öpmesinde senin neden bu kadar zoruna gitti bu durum?" yüz ifadesi iyice ekşidikçe "ama ayıp yani ne buralarda sarılıp öpüşüyolar ki gitsinler evlerine ayıp değil mi" diye soruyor hala evet soruyor hala hala hala... "ayıp yapılan bir şey yok burada, yanlışın var. Kimsenin hayatına karışma gibi bi lüksün yok. Evet terbiyesiz bir halde olsalardı haklısın derdim ama sarılıp öpmek tamamen sevgiden kaynaklanan bir şey, maalesef ki haksızsın.." diyip önüme döndüm ve güzel çifti izlemeye devam ettim. Teyzenin canı sıkılmış bir şekilde diğer yana dönüşünü görmeniz lazımdı. İki sevgili önümüzden geçip giderken bile aşkla yürüdüler ve tabiki teyze de boynu kopana kadar peşlerinden bakakaldı xkdjjd
Demem o ki bu teyze belki de hiç sevgiyi tatmadı, aşkı tatmadı. Halbuki o çifti görseydiniz gözlerinizden kalpler fışkırırdı çok güzellerdi.. Durdukları yeri sevgiyle güzelleştirecek cinstendi.. Hayat gerçekten de sevince ve sevilince güzelleşiyor. Umarım teyzemizin de hayatı en kısa sürede güzelleşir ve dünyayı daha güzel algılamaya başlar <3