“………. abi öldü” mesajıydı.
kendisi benim için harika bir baba figürü oldu. babamdı. muhabbet sohbet gırgır dertleşme harika bir ilişkimiz oldu. bazen elimi tutar “sen benim kızımsın, her ne olursa olsun.” derdi.
sinirliyim stresliyim falan ya, bana “kızım” diye seslendiğinde her şey durulurdu içimde.
bi akşam üstü kalabalığın ortasında öğrendim ölümünü. mesajı okudum tekrar tekrar tekrar tekrar okudum anladım ama anlamadım anlamak istemedim. bir anlığına her şey karardı etrafımda. sonrası sel kıyamet..
insan bir salise içinde acıyla yapayalnız kalıp çaresizliğe gömülebiliyormuş. bir gecede anladım.
o kadar saçma sapan şeyler oldu ki seni arayıp son bir defa sesini duyamadım, kırılası elim gidemedi o telefona.
umarım beni affedersin.
kızın, serfun.