Ben geldim.
Yaş otuz, bi baltaya sap olamadım.
Çocukluğum sanayide çalışarak geçti. Hem okula gittim hem çalıştım. Çok da çalışkan öğrenciydim. Zamanında malatyada benim okulumdan anadolu lisesi kazanan 2 kişiden biriydim. Sonra üniversite. Üni de de çalıştım geceleri ve boş zamanlarda bulduğum her işi yaptım. Okul bitti. Öğretmen oldum, bi boka yaramadı. Bir süre özel de çalışıp sonra kpss yaptım. 2 kez girdim şimdi 3 olacak.neyse, ilkinde sistemsel bir hata oldu. Öabt yerine maliye sınav hiriş belgesi çıktı. Sonra sisteme girince ingilizce öabt sorularını değerlendir dedi giremedim atanamadım. Geçen sene girdim, mülakat başvurusu yaptım, "başvurunuz alınmıştır" yazdı mülakat yeri açıklanınca başvuru yapılmamış göründü. Bu sene malum sınav iptal.
Ben çalışırken 2. Üni olarak turist rehberliği okumuştum, bu yaz öğretmenlikten vazgeçtim rehber olayım dedim. Çok boktan bi firmayla başlamışım, adamlar 2 ay çalışmamdan sonra sebep açıklamadan işten çıkardı -burdan onların gelmişine geçmişine sövüyorum-. Okullar kadro tamamladı ben şimdi işsiz kaldım.
Bu zorlu süreçlerden geçerken bir yandan da ailesel ve kendi problemlerimle uğraşıp durdum. Elimden geldiğince herkese yardım etmeye çalıştım herkese destek olmaya çalıştım. Hiç bir zaman kimsenin umrunda olmadım. Hiç kimse için değerli olamadım.
Daha acısı, üstat Neşet Ertaş'ın dediği gibi,
Daha bir gönüle ıhrar vermedim.
Hiç bir zaman bir kadın tarafından sevilmedim...
Ki bu hepsinden çok yordu