Ölmedi ama benim için yaşamıyor da.
Bazen çok imreniyorum babasıyla güzel geçinen arkadaşlarımı görünce ve her gördüğümde kendi içimde bazı durumları sorgulamama sebep oluyor.
Uzun zaman sonra bir fotoğrafını gördüm kuzenime sarılmış bir şekilde. Utanarak içten içe kıskandım ve istemsizce sorgulamaya başladım. Neden bana bu kadar sıcaklık gösterilmedi? Neden ben bu kadar yok sayıldım? Neden ben bir üzüntümü veya sevincimi başkaları gibi babamla paylaşamadım diye... Cevabı yok bazı soruların olsa bile içimizdeki o üzüntüyü geçirmeye de yetmiyor zaten.
Yolda ne zaman birlikte yürüyen baba kız görsem içim titriyor... Bu yüzden en çok istediğim şey ileride çocuğum olursa babasıyla mükemmel bir ilişkisi olsun ve benim hissettiğim duyguların hiçbirini yaşamasın.