Annemle aramızda geçen, benim haklı olduğum, onun da bunu bildiği bazı konularda konuşmak ve fikirlerimi söylemek onu o kadar sinir ediyor ki görmeyin gitsin dkxnekxbdk. O bi şey söylüyor ben 'ama anne sen de şunu dedin, sen de bunu yaptın, sen de şöylesin' dediğim anda dikenliii şu suyu görüyon mu diye eline o an geçirdiği su dolu bardak ya da su dolu şişeyi gösterip gözdağı veriyor. Birinde yine bi şey konuşurken sinirlendi çünkü haksız. İşine gelmedi diye şişe kapağıyla su fırlattı. Ben de ıslanmaktan nefret ederim ve bunu bilir (yağmuru da sevmem o yüzden neyse işte) o an sinirlendim şişeyi aldım elime çünkü 1 değil 2 değil. Aynısını abime de yapıyor ama o isyanda bulunmuyor hiç wkxneoxm. Şişeyi aldım dökcem ama kaçarı yok yani. O da bi tarafından tuttu, ben dökmeyim diye sıktı ve benim üstüme beraber her yer su oldu. Sonra gidip bardağa su doldurup geldim. Ama odaya giremedim arkasında duruyor kapının ve açmıyor. Dedim ben beklerim. Sonra işte 'ne kadar döktüm ki abartma' diyip sıyrılmaya çalışıyor falan. O sıra bi hışımla gidip bilgisayarımı alıp kucağına koydu dedi gel dök. Akşama kadar ben önümde bi bardak suyla, o da kucağında bilgisayarla balkonda bekledik. Sonra sohbet sohbeti açtı ben eskilerden anlatmaya başladım konuşuyoruz falan dedi ki 'e ben şunu birakiyim bari dizim ağrıdı'. Öylelikle o gün ateşkes ilan ettik ama ummadığı anda yakalicam bi gün.