asosyal itiraf

az önce kazanın kıyısından döndüm. karşı taraf bana bağırırken ben sakinliğimi koruyup özür diledim ki normalde bana birisi öyle çıkışsa bi daha çıkabileceği bir yer olmaz ki ben haklıyım amk sıfır takip mesafesiyle götüme girmişsin aq evladı. neyse, olayımız kaza olup olmaması değil olayımız benim artık kendimle özdeşleşmiş şeylerle uzaklaşmam. artık heyecanımı kaybetmem ve bu beni üzüyor arkadaşlar. enerjimin sömürüldüğü bi hayatı yaşamaya değer görmüyorum. ben annemin yaptığı bi’ kazan aşurenin hepsini bitirmeye çalışayım gidip, belki çatlayarak ölürüm.