kadınların erkek olmayı istediği anlar

1 haftadır annem ve babam evde değildi ve abimle beraber kaldık. Dün geldiler ve ikisi de ayrı ayrı bana benim sorumluluğumda olmayan şeyler yüzünden hesap sordular. Annem gelmiş diyor ki "Bu dolaptaki domatesler niye çürüdü?" 2-3 tane domatesin çürümesinin sorumlusu ben oldum lan bir anda. Babam da ortada bir poşet görmüş "Bu ne?" dedi. Ben bilmiyorum abim getirdi deyince de "Hiç de açıp bakmadın mı ne var diye. Hiç kaldırmak bir yere koymak gelmedi mi aklına?" dedi. Ulan var ya bir haftadır evin her bokunu ben yapıyorum. Çamaşır, bulaşık, yemek, temizlik... Diğer çocukları da (abim olur kendisi) gece bilgisayarda oyun oynuyor öğlen kalkıp ne yemek var diye soruyor beğenmezse bana bunu yapsana diyor sonra da gidip zıbarıyor. Ben hayatımın hiçbir anında bu kadar erkek olmak istememiştim. Bu kadar yanlış çocuk yetiştirmek olamaz ya. Bir gün rüzgar esse senin yüzünden diyicekler artık... Bıktım ben (Buraya kadar okuyanlara sabır diliyorum ve eğer bir gün çocuklarınız olursa lütfen eşit davranın)