nietzsche’den yaklaşık altı yüzyıl önce mevlânâ diyordu ki:
geçmişi unut
koy bir kenara
yeni bir sayfa aç
kurtar benliğini dünden
bugünün çocuğu ol
bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin
şu ânı hiç terk etme ne olur
sonsuza uzanan şu günü, terk etme.