Bugün babam iş için bir yerle görüştü ve görüşmesi iyi geçmiş. Yaklaşık 10 bin alacakmış ki babamın aldığı maaş daha düşüktü önceden. Eğer yılbaşında emeklilik yasası da gelirse rahat edecek. Artık yaşlandığından her işte çalışamıyor biraz daha hafif bi yerde çalışması gerekiyor. Biliyor musun sözlük ben annemden aldığım o yufka yürek genini iliklerime kadar hissediyorum. Babam beni ne kadar sevmese de kalbinde ne kadar taş dolu olsa da ben babama hep acıyorum,bizim için bunca emek verdi diye gözlerim doluyor. Şu an bile ağlıyorum neden bilmiyorum.
Üniversiteye gideceğim ve millet sevgili bulayım,gezeyim derdinde (bir çok arkadaşımın sohbetinden yaptığım çıkarımlar bu) bense ailem bana nasıl para yetiştirecek,bu ekonomide nasıl rahatça harcama yapabilirim derdindeyim.
En zoruma gideni de babamın sanki tüm derdi o çekiyormuş bizse sürekli yatıp keyfi para harcıyormuşuz gibi davranması.
Benim içimde bi yerlerde baba merhameti ve sevgisi var hala. bence bu durum babamdan bağımsız , kendi iyi niyetim ve kalbime bağlıyorum bu sevgiyi. Bilerek mezuna kalmama rağmen dershaneye yazdırması, gözümün önünde ağrılarına rağmen kalkıp bizim için çalışması,okul zamanı resim dersinde pastel boyam bittiği için elimden tutup beni kırtasiye kırtasiye gezdirmesi... hepsi birer anı hafızamda hepsi benim içimdeki o "baba" figürünü besleyen şeyler. Ama yaptığı onca kavgayı, onca hakareti,anneme olan yüzlerce kötü davranışını,bize yaptığı eziyetleri unutamıyorum. Keşke diyorum keşke bambaşka biri olsaydı... En azından değişime açık ve geniş görüşlü olsaydı,doktora götürür bi şekilde sinirini ve içindeki sorunları çözmesi için yardım alırdık. Ama babam böyle biri ve değişmiyor. En korktuğum da o öldüğünde neler hissedeceğim. Hep bi yanım buruk olacak ama bir yanımda da kıyametler kopacak eminim.
Sırf onun eksik bıraktığı sevgi yüzünden anneme bu kadar bağlı oluşuma da kızıyorum. Geceleri bile annem nefes alıyor mu diye kontrole gidiyorum ben. 18 yaşındayım ama içimde bi yerde 30-40 arası bir yetişkin var. Hani derler ya insanın yaşadıkları onu kocaman biri yapar diye,ben kocaman biri oldum,istemesem de öyle.
Edit : imla