bu kitabı kalp krizi geçirmeden ya da depresyonun dibini görmeden bitirebilirsem derin bir nefes alacağım. önce elimden düşmüyor, bir süre sonra bir kenara atıyorum artık nefes alabileyim, yeterrr diye.
otomatik portakal'daki
alex delarge karakterinden sonra en nefret ettiğim ama bir o kadar da nefret edemediğim ikinci karakter oldu gaza. fakat alex, gaza'nın yanında kim köpek aq gibi bi durum söz konusu.
kitabın akıcılığı ve yazarın üslubuna diyecek bir lafım yok, tek diyebileceğim nefes kesici çünkü kitabı sadece incelemek için açmıştım ve daha birinci sayfasını bitirdiğim gibi satın alıp okumaya başladım.