Bir başkasının açtığı yaraları kapatmak nasıldır?
Hiçbir zaman birine bağımlı olmadım, varlığımı başka birinin gölgesi ile tanımlamadım bu bir yana hayal kırıklıklarımı dahi insanlara göstermekten çekinirim. Temkinli bilirdim kendimi ama insan her şey hesaplamıyormuş.
Öyle alışkınım ki kendi yaralarımı kendim sarmaya, desteksiz kalkmaya.. İlk kez biri, özene bezene başkasının açtığı yaraları sarıyor. Dünyanın en garip guraba hissi bu olabilir; hem balonu kaçan bir çocuğa yeni bir balon almak gibi telaşsız görünüyor hem de gezegenlerim çarpışması gibi olağanüstü geliyor. Aynı anda hem içim içimden taşıyor hem düşünmeden edemiyorum ya kötü hissederse ya üzdüysem kazara diye. Elimden gelse, o güzel zihnin içinde gezinmeyi çok ama çok isterdim sjsjsj