Her geçen gün biraz daha yakıyor canımı. Her geçen gün biraz daha yıpratıyor beni. Bu kadar mi zor beni sevmek bu kadar mı zor değer vermek.
Elimden geleni yapıyorum. Elimden gelenden fazlasını yapıyorum bazen bitap düşüyorum. Hiçbir zaman değeri olmuyor hiçbir zaman önemi olmuyor. Sevgi arsızıyım ben ona göre. Görmediği bir şeyin arsızı olamaz insan. Milim milim verilen bir şeyin arsızı olamaz.
Yokluğuyla kimseyi sınamasın allah. Ben de dahilim bu kervana. Ama varlığıyla da bu kadar muhattap ettirmesin.
Açık açık ihtiyacım var sana dedim daha napıyım. Şu hayatta ne teyzem var ne halam ne ablam. İt gibi köpek gibi ihtiyacım var işte. Desteğine ilgine sevgine. Beş dakika önce bir kızının ne kadar olmasını istediğini anlatırken yüzündeki tebessüm bile mutlu etmedi beni. Peşi sıra gelen hayırlısını isteseydim allahtan keşke nidasını bekledim. Karşıma geçip hadi ağla, ağla da anla yaptıklarının cezasını dediğin günü de hatırladım mesela. O küçücük körpe bedenimi bile acıtmak istemiştim gözyaşlarımı tutamıyorum diye.
Sana olan sevgimi hiçbir zaman anlamadın hep sağır hep dilsiz kaldın. Hiç sevgi görmediğinden midir bilmiyorum babama ittin hep. Şimdi de sadece onunla ilgilen ikiniz aynı haltsınız derken gerçekten tek suçlu ben miyim.
Sana olan acımasız halim seni hiç şaşırtmıyor, çünkü ne ekersen onu biçersin anne sen bunu en iyi sen biliyorsun.
Hep en eksik parçam olarak kalacaksın bunu da biliyorsun di mi, nolur bil. Bari benimle ilgili bunu bil.
Kız çocuklarının da en büyük yarası babası değildir arkadaşlar. Anneniz yanınızda olmayınca daha net anlaşılıyor bu. Benim her yara kaşıyıcım kendisi olduğu için çok net anlayabiliyorum.
Keşke sırf yiyeyim diye yedi çeşit çorba yaptığın o bebeklik günümü anlatırken eksik bıraktığın çocukluğumdan da bahsetsen biraz insanlara. Ama ben doyumsuzum hiçbir zaman da barışmadı de mi Yıldızımız. Hiç uğraştın mi ciddi anlamda hiç uğraştın mi?
Hayatımın her alanında her başarıma dahil oldun. Bugün başarısızlıktan deli gibi korkarken beni yargılamaya ne kadar açıksın.
Özür dilerim anne. Babama benzediğim için.
Özür dilerim anne hiçbir zaman istediğin kadar temizlik yapmayacağım için.
Özür dilerim anne senin gibi hayatımı çürütmeyip kendim olacağım için.
Özür dilerim anne her üzgün mutsuz anımda yiyip kilo aldığım için.
Özür dilerim anne bulduğum kocanın sadece maddi durumuna odaklanmadığım için.
Özür dilerim anne bunca hengamenin içinde bir de ders çalışıp ayaklarımın üzerinde bir süre daha duramayacağım için.
Ama özür dilemeyeceğim anne ağladığım için. Ağlayıp bir şeylerin bedelini ödemek yerine çok normal bir duygu yaşadığım için. Ve bunu bir zayıflık olarak görmeyeceğim için.