buraya ilk kez değil, tekrar geldim.
nezdimde özel bir yeri olduğundan değil, zamanında özel hissettiğim yaşantımda izleri olan bir araç olduğu için geldim. kendimde özel olduğunu hatırladığım parçaları toplamaya geldim.
gittikçe salaklaşıp ne sohbeti ne varlığı çekilmez birine dönüştüğümü hissediyorum. hatırlayabildiğim en yakın tarih olarak bu sözlükte yazarken, yalnız sözlük içinde değil günlük hayatımda da zekamın ve hayal gücümün sınırlarında geziyordum. düşünüyor, sorguluyor, gülüyor güldürüyordum. tekrar bu insan olmak için çaba sarfediyorum.
aslında insanı düşünmeye iten de yazmak belki de. iyi bir beyin jimnastiği yazmak.
umuyorum ki beni bulacağım.