Size sevgi besleyen bir insanı tanımayı reddetmek belki de ona yapılan bir iyilik olarak görülebilir.
Bana bağlanırsa daha çok üzülür tarzında...
Ama bir kişinin sizi tanımaya dahi tenezzül etmemesinin verdiği yıkıcı yetersizlik hissi talan eder insanın içini
Bu ikili arasındaki olması gereken ideal ilişki şöyle özetlenebilir:
"Yanlış insan için asla yeterince iyi olamazsın"
Tanımadan reddedilen insanlar ( bazen ben bazen sen ) bu cümleyle içini soğutmaya çalışırlar aslında ama bir yandan da yakıcı bir şüphe duyarlar çünkü karşındakinin yanlış mı doğru olabileceğine dair karar vermek için çook az vakit geçirmiştir. Karşısındaki daha onu tanımıyordur bile.
{~Hikaye vakti~}
Şu an okumakta olduğum bölümden üst sınıf bir kız
Lakabı 'Güneş'
Onu ikinci gördüğümde üstünde güneş olan bir şey giyiyordu.
İşte o gün çok etkilendim ben bu kızdan.
Kütüphanede kantininde oturup o gidene kadar onu seyretmiştim.
Çook sempatik ve neşe dolu bir kızdı
Bölümü gereği zeki de bir arkadaşımızdı.
Ah bir gülüşü vardı (dip not: ben gülüşe düşerim arkadaş) içim çocukluğun bayram sabahı mutluluğuyla dolup taşıyordu sanki.
Kıvır kıvır saçları, ışıldayan kahverengi gözleri ...
Ulan bak yine kötü oldum yaa
Nası unutucam ben bu kızı
Her neyse aradan geçti 2 hafta sonunda kızın instasını buldum.
Hesabı çok güzel. Kız fotoğraf çekmekle de uğraşıyormuş meğer. Çok da başarılı. Artı puan çünkü hobisi de var.
Ayrıca benim hobimle de çok yakın. Ben film çekmekle ilgileniyorum ve henüz amatör olsa da birkaç film çektim.
Kısacası ikimizinde kamerayla yakından bir münasabeti var.
Ayrıca kızın instasına ilk girdiğimde paylaştığımız son şarkının aynı olduğunu farkettim. ( Kalp atışımı çok hızlandıran bi andı çünkü "o" kişiyi bulduğumu düşünmüştüm bi an. )
Şarkının adı {Hazel -1996}
1996- Hazel
Bu şarkıdan sonra onun Spotify listelerine baktım. Ölüp ölüp dinlediğimin şarkıların çoğu oradaydı.
Tamam dedim ya kendi kendime
Bu kız işte
Düş peşine bi şekilde tavla
Çok uyacaksınız birbirinize [fiziksel görünüş olarak ikimize de ortalamanın üstü, iyi diyebilirim ( 7/10) ]
Şimdi sıra tanışma çabalarında
Ben bu kızı takip ediyorum instada , o da beni
Story falan kovalamaya çalışıyorum ama dikkat etmem gerek "amcı" görünmek istemiyorum. Bir şekilde buluşmaya getirmem lazım topu ama nasıl??
Ortak arkadaş kovaladım sonunda birini buldum. Kız hakkında biraz bilgi verdi bana.
Güneş bir şeyleri hararetli bir şekilde tartışmaya bayılırmış
Eee bu ben sjs
Bir etkinlikte onunla şans eseri denk gelen arkadaşım onun genelde tartıştığımız şeyleri tartışan
{ bi merak oluşabilir şimdi ne tartışıyonuz ki siz diye, aslında arkadaş ortamlarında " ya olum bırak bunları sen, o işi ne yapıcaz" tarzında geçiştirilmeye çalışılan ve herkesin tartışmayı yeterince anlamlı bulmadığı konulardı. Mesela; eşçinselliğin doğuştan gelip gelmediği, sahile kadar gidip orada kitap okumanın saçmalığı, bir kitap olsak biz ilk kimin okuyacağı tarzı şeyler " işte }
benimle aynı kafada biri olduğunu söyledi.
Şimdiye kadar anlattığım bunca şeyden sonra elinizi vicdanınıza koyun ve şu soruya cevap verin.
Bu kadar ortak noktamız varken kızın beni hiç tanımadan reddetmesi ne hale getirir beni.
Böyle bir şeyde kimi suçlayabilirim.
Bir suçlusu var mıdır ki bunun
-hikayeye devam ediyorum
Ortak arkadaş onunla yeterince samimi değildi ve açıkcası benimde bekleyecek tâkadim kalmamıştı ayrıca sene de bitmek üzereydi sonuçta.
İnstadan yazdım
Selamm **** diye
Sonrasında ondan da selam cevabı geldi.
Nasıl gidiyor diye devam ettim ben de
O da finalleri olduğunu çok çalışması gerektiğini yazdı.
Onun bunları açıklaması beni mutlu etti çünkü beni direkt şutlamadı diye düşündüm.
Mesajlaşma esnasında günde max 3 diyalog kurabiliyorduk kız çok geç cevap veriyordu.
Zaten 3 gün sürdü ama o üç günün her sabahı bu kez cevap vermeyecek diye korkarak uyanıyordum
2. Günün akşamında kütüphanede misin yazdım ve görüldü yedim
Anladım ki kız beni tanımayı reddetmişti.
Bunu anladığım o birkaç saniyede içim yaşlandı resmen
Onsuz bir hayatı yaşarken içten içe onunla hiç yaşanmamış mutlu günlerimize olan özlemim beni zamanla ruhsuz hissiz acı dolu bi insana dönüştürecekti.
Her şey kopmak üzereydi belli ki ve daha konuştuğumuz konular ne hobilere ne de birbirimizi tanıyabileceğimiz sorulara gelmişti.
Üzgündüm...
Kıza son bir mesaj attım sonrasında
Sosyal medyadan tanışmanın samiyetsiz hissettirdiğini
Ortak hobilerimiz bakış açılarımız olduğunu
Sadece yüz yüze birkaç saat vakit geçirmek istediğimi;
daha güzel bir dille yazmıştım.
Bunu attıktan sonra hala biraz umudum vardı.
Cevap gelmedi.
Mahvoldum ben:,(
Üzüldüm çok üzüldüm ama yapabileceğim bir şey yoktu
Kızın beni instadan kısıtladığını anladım
Yani kız benim ona attığım son mesajı görmüştü aslında ama buna rağmen dönmedi bana ve beni cevapsız bıraktı.
Üstünden 1 hafta geçti sanırım
Biraz daha iyiyim , zaman geçtikçe daha da iyi olucam ama aklımda acaba beni tanısaydı fikri değişir miydi sorusu olacak.
Bu hikaye beni bu başlığı açmaya iten şeydi aslında arkadaşlar
~ hikaye bitti ~
İçten içe "aslında o beni tanısaydı severdi" düşünür ve hiç kapanmayacak bir koca boşluk etrafında yaşamaya alışmaya çalışırken ömrünü tüketir insan
Uzun lafın kısası
Size değer veren ve sizi tanımak isteyen bir insanı görmezden gelmek onu tanıyıp reddetmekten daha gaddarca bir şeydir.
Çünkü insan sebeblerle reddedildiğinde bu durumu anlayabilir ve anlamlandırdığı bu durum onu hayatına devam etmeye itebilir.
Ama sebebsiz reddediliş anlamlandırılamaz ve acısı ilk günkü gibi kalacak şekilde ömür boyu kişinin sol gömlek cebinde gittiği her yere taşınır.