Şuraya bir şeyler karalayıp çıkmak istiyorum.
Yarın gireceğim sınav için nedensiz şekilde 0 heyecan duyuyorum şu an. Geçen sene bile daha stresliydim. Herhalde ettiğim dualar kabul oldu. Geçen gece yazmıştım anksiyete krizi geçirdim diye ve o olaydan sonra heyecanım azaldı bi rahatladım niyeyse. Artık stres yapacak tüm etkenleri aşamaları yaşadım ve tükettim galiba.
Gelelim çalışma mevzusuna... eksiklerim de olsa şu girecek 3 milyonun kişinin içinde hatrı sayılır derecede emek gösterenlerden biri olduğumu düşünüyorum. Hele de bu emeğin değil ayları,3 seneyi kapsadığını düşünecek olursak. Evet yanlış duymadınız. 2019 yazından bu yana eksiğimle,doğrumla yanlışlımla bu sınava kendimi adadım. Artık gerisi Allah'a kaldı.
Bu bir dönüm noktası evet. Her şey demek değil. Ama insan emeklerini düşünüyor,yani olmasa(allah korusun) ilk baş emeğime,sonra başarısızlığıma üzülürüm herhalde. Ama olacak be. Olacak inanıyorum. Neden olmasın ki? Ne engel var önümde?
Rabbim önümüzü yolumuzu açık etsin. Emek veren herkes son zerresine kadar karşılığını alır inşallah. Güzel günler için,evet çok acı da olsa bazı bedeller ödenecek.Yks de onlardan biri.