aziz piyade - zehir
"aklıma karışır saçını tarayışın
bir kolyen vardı bir sana yakışırdı
içimin yanışı sigarayı yakışın
bi' farklı gülerdin gözlerim kamaşırdı
ben derdimi paylaşırdım
sen hep onu anlatırdın
hata şansım yoktu ama
düşseydin kaldırırdım
kendimi kandırırdım
ama sen yanlış duraktın
bilmezsin ben delirdim
denizlerim hep kuraktı
sus, duymak istemem artık
fren tutmaz bu kez
hatırlamak hep yekti
unutmak düşeş
öperdim omzundan
korkmazdık yangından
bi' şiir oku bana
içinde ihanet olmayan
bu sefer göremedim geleceği
geçmişin aynısındanmış
içmeyi de bıraktım, dün içtiğim son kadehti
şimdi önümde yeni bir defter var
ilk sayfası açık ve hiç iz yok ama şöyle yazacak
yalanlara tutsak bi' hayatın içinde buldu kendini adam
mucize gerçekleşti ama ruhu talan
bi' gün gelir mi çaresiz, tenimdeki kokun zehir
ölümsüzüm sana ama yaşamam sorun değil
kırık bir ayna gibi yüzüm, dokun ilaç senin elin
onu bırak beni düşün, sen olsan affeder misin?"