çok hızlı biten bir kitap. baya sarıyor. murat menteş’in üslubunu sevdim ben şahsen. kelimeleri kullanışı; saçma sapan, garip, bağımsız bissürü şeyi okumanın bile keyifli gelmesi; değişik sözcük seçimi… hoştu.
diğer kitabını da okumayı düşünebilirim ama hemen değil. hani bazen kitaplara uzak kalırsınız da başlamak için tekrar; çerezlik (küçümseme manasında değil.. çok da yormuyor anlamında çerez), akıcı ama kaliteli de bir şey ararsınız ya.. heh işte bu tam o tarz bir kitap bence.
vee okuduğum her kitapta olduğu gibiii burada da fiktif karakterlerimizden bir crush seçmesem olmazdı tabii ki.. “ibrahim kurban” bu eserdeki favori karakterim oldu.. gerek zekâsı gerek duruşu gerek seküler çevresine karşın namazında niyazında oluşuyla.. daha ne olsun :dd
nuh tufan” da baya havalı bir karakterdi, “habip hobo” da öyle. “dilara dilemma” olsun “ferruh ferman” olsun karakterler genel olarak başarılıydı bence. isimlerdeki tricki kapmışsınızdır hemen :) ben okurken eğlendim, merak ettim. sürükleyiciydi.
“çöplük”teki eşyaların hikâyeleri filan çok iyiydi. böyle şeyler hoşuma gidiyo baya. ben bir kurgu bağımlısıyım da..
nuh’un halüsinasyonları da eksantrik bir hava katıyordu. güzeldi ya.
puanlamayacağım ama. çünkü mükemmeliyetçi bir insanım. bunun için excelde bi’ tablo filan hazırlamam gerekir kriterler için. hakkaniyet önemli.. fakat ona da üşenirim mlsf :d
üç beş alıntı paylaşayım o hâlde..
---
spoiler ---
“biz yetimler intikam iştiyakıyla doluyuzdur. başkalarının öçlerini de almaya hevesleniriz. yetimlik bize kanlı doğaçlamalar yapma cüreti verir. suçlamakla ya da suç işlemekle kaybolmayan bir masumiyet imtiyazına sahibizdir.”
“… aşk, insanın şahsiyetini pekiştirir. çünkü hayatın manası, aşk bohçasında gelen bir hediyedir. mevcudiyetinin hakkını vermek, hiç değilse mazeretini bulmak isteyen insan yalnızca aşka müracaat edebilir…”
“kötü adamların cehaleti sayesinde acaba kaç kişinin ömrü uzamıştır?”
“haddizatında aşk, insanın kendinden geçmesi şartına bağlı değil midir?”
“ben infilak etmek üzereyken hayatın hâlâ akıp gittiğini görüp iyice hınçlanacağımı biliyordum.”
“mühim olan, problem çıkarmaktı; çözümü nasılsa bulunurdu.”
“hedefe ulaşan, her şeyi ıskalamıştır!”
“insan, ne ise o olduğunu inkar eden bir yaratıktır”
“… vahim bir durum ile kötü bir espri arasında kaldığında kötü espriyi tercih edenlerdendi. kahkahayı koyverdi”
-çok iyi tespit bu arada..-
“insanların çoğu, itirafın yerine iddiayı, acziyetin yerine öfkeyi, çaresizliğin yerine avuntuyu koyarak öldürüyorlar vakitlerini. bense işi şakaya vurmadan edemiyorum.”
---
spoiler ---