bir gün kuzenimin bana çiçek gönderesi gelmiş. kimsenin de haberi yok. kardeşime söylemiş çiçek geleceğini. kardeşime de söylemezsin. camış gibi uyuyor öğlene kadar. ben de avize siparişi vermiştim, annemi de uyarmıştım gelirse al diye. neyse kapıyı annem açıyor. ben bi kavga gürültü sesine uyandım. annem adamla tartışıyor. ben bunu istemedim geri götürün lambamı getirin bana diyor. yav adamın ne alakası var senin lambanla. adam da ısrarla kızınıza gelmiş çiçek alın diyor. annem tutturmuş almam diye. kimse kızıma çiçek gönderemez diyor. belki mektup arkadaşıdır alın lütfen diye ısrar ediyor adam. abi tamam da. mektup arkadaşı ne ya. mektup arkadaşı. sene bilmem kaç. uçan arabaların hayalini kurduğumuz senede mektup arkadaşı. bi tuhaftı harbiden.
karta bakmak da kimsenin aklına gelmiyor. "kim göndermiş ya" dememle her şey çözülüyor. adam bir daha kapımızın önünden bile geçmez herhalde.
annem gelmiş diyor ki
"hani senin lamba niye gelmedi"
trajikomik
edit: imla