Yazıyorum, aslında kitap gibi değil de kusmak gibi. Öfkemi, nefretimi tüm hislerimi, duygu ve düşüncelerimi kağıda aktarmak benimkisi. Terapi gibi gerçekten rahatlatıyor, birileri okusun diye değil, kafamı boşaltmak için yazıyorum daha çok. İsteyen olursa belki okuturum ama bu gidişle kitabın sonu hiç gelmeyecek :)
Denemek isteyenlere tavsiyemdir, kimse okumasa da siz yazmayı bırakmayın.
(bkz: yazmak tam bir ruhsal orgazm)