düşün ki o bunu okumuyor

ya bana geri dönmeni ya da seni unutmak istiyorum. ama ikisini de başaramıyorum. ayrıldığımızdan günden yaklaşık 1 ay sonrasına kadar seni hiç görmemiştim, tamam dedim olm unuttun bitti bu iş, kabullendim. ondan sonra sahilde yürürken seni arkadaşlarınla otururken gördüm. elimde kalp kontrolüme beraber gittiğimizde benim gergin olduğumu görüp parmağıma taktığın ve o günden sonra hiç çıkarmadığım yüzüğün vardı, yanından yürüyüp geçtim sana bir bakış atarak. belki gördün belki görmedin, bilmiyorum. ama dah sonra biraz uzaklaştıktan sonra arkamı dönüp bir kez daha sana baktığımda bana bakıyordun, göz göze geldik. işte orada anladım. hiçbir şeyin bittiği falan yoktu. unutamamışım, içimde hiçbir şey bitmemiş. kafama oturmayan şeyler var ayrılmamızda. o kadar saçma bir sebeple beni terkettin ki hala kendime yediremiyorum. yaşadığımız onca şey aklımdan geçiyor. geçtiğimiz perşembe yazlığa gittim, büyükleri götürmeye. bir arkadaşım da gelecekti gelmedi. yazlıkta ortalıkta tek başıma dolanırken ve içerken çok düşündüm. burada olabilirdin, bu aktiviteyi seninle yapabilirdik. çok mutlu olabilirdik, hala olabiliriz. ne olursun, sadece bir adım. eski günlerin hatrına.