psikolojisi sağlam olmayan okumasın, etkilenebilir. Şimdi bunu bi daha okuyun.
Hayatım boyunca gördüğüm en kötü kabustu. Memlekete doğru yola çıktık. Görevim mezarından neden çıkarıldığını bilmediğim dedem ve babamı tekrar gömmekti. Mezarlığa gittiğimizde hava çoktan kararmıştı. Tahtalardan yapılmış sedyeye benzer şeye önce babamı sonra diğerine de dedemi yerleştirdim. Hangisinin babam olduğunu anlamak için biraz incelemek zorunda kaldım. Tabi o sırada yıllardır toprağa karışmakta olan bedenlerinin korkunçluğunu da görmüş oldum. Tahta sedyenin çubuklarından tutup çuvala yerleştirmek için uzun süre çabaladım. Babamın kafası kopmasın diye uğraştım. Bi yandan ayılıp bayıldım tabi. Sarılmayı bile düşündüm ama o haline sarılsaydım yeni bi travmam olucaktı. Yine de kararsızdım. Nasıl özlemişsem artık.. :). Her neyse sonunda yerleştiriyorum ama gömemeden bayılıyorum ve zifiri karanlıkta dedem ben ve babam mezarlığın ortasında yere serili halde kalıyoruz.
Her şeyden anlam çıkaran ben bundan da anlam çıkardım. Doğruluğundan da eminim ama çıkardığım anlam hiçbir şeye yaramadı.