Nazım Hikmet'in çok sevdiğim şiirlerinden bir tanesidir. Biraz buruk, biraz umut dolu bir şiir. Bu adamın şiirlerindeki toy coşkuyu seviyorum sanırım.
---
spoiler ---
ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya
ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine
‘onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar.
korkak, cesur, cahil ve çocukturlar,
ve kahreden yaratan ki onlardır,
şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’
ve gayrısı
mesela, benim on sene yatmam
laf’ı güzaf...
---
spoiler ---
Diyalektik materyalizm sevdalısı bir şair olarak o dönem muhtemelen entelektüel çevrelerde çok popülerleşmiş olduğunu düşündüğüm einstein'in "görelilik kuramı" şiirin ana temasını oluşturuyor bu arada. Bu yönüyle de hoşuma gidiyor.
Genco Erkal Efsane seslendirmiş bu şiiri. İlk entryde link bırakıldığı için tekrar bırakmıyorum artık.