sanki artık bir nebze de olsa sakinleşmişim, ruhum arınmış, temizlenmiş gibi bana kendimi iyi hissettiriyor bu eylem. öyle ota boka da ağlayan bir tipim aslında ama genelde bu ağlama işini iyice dolduktan sonra, elimde olmadan yapıyorum. acısı benden çok kötü çıkıyor. bir de regl dönemime denk gelmişse ölme eşeğim ölme yani. kendimi toparlamak için içimde savaşlar veriyoruz. benle beraber içimde veren biri daha var buna eminim ama kanıtlayamam.
hem şuna inanıyorum ben, ara sıra üzülmek gerekir normal olabilmek için.