Eğer ruhumuz karanlıkta kalırsa günahlarımızla başbaşa, o zaman karanlıkta kalan ruhumuz mu suçludur yoksa o karanlığı getirenler mi?
Ahlaken yanlış olanı kim belirler? Edepli ve ahlak sahipleri mi yoksa edepsiz ve ahlaksız düşkünler mi?
Senin doğru olup olmadığını doğru olan kişiler mi belirler yoksa en yanlış olan kişiler mi? Eğer o yanlış kişilerin sesi çok çıkabiliyorsa vay o toplumun haline...
Eylemlerin ahlaki olup olmadığını onların hitap ettiği kitle mi belirler yoksa o eylemlerden mahrum kalan kitlenin kindarlığı mı?
En büyük çığırtkanlar kendilerinin yapamadığı her faaliyet, eylem ve refahı başkalarına zulüm eder, engellemeye çalışır ve yasaklar. Ama ellerine fırsat geçse her türlü pislik, iğrençlik ve fenalığı uygulamaktan kaçınmazlar. Kendilerinin yapabildiği her pis iş için bi cevapları vardır.
Cahilin bilmediği bir şey yoktur. En büyük sesler, en boş kafalardan çıkar. Soru sormaz çünkü öğreneceği bir şey olmadığını düşünür, sorgulamaz çünkü en doğrusunu hep o bilir ve o yapar.
Sorgulayan ve araştıran aydın beyinleri engellemek ister. Çünkü yanlışlarının ve ahlaksızlıklarının görünmesini istemez. Keyfinin kaçması en büyük korkusudur.
Kendi varlığını gizler de başkasının varlığına haset etmekten hiç çekinmez... Aydın beyinleri karanlık gelecekler bekliyor.
Aydınlık, sorguladığınız ve ahlaklı günler dilerim. Ruhun hep aydınlıkta kalsın.