mantık evliliği

geneli mutlu oluyor. evlilik tuhaf bir müessese. ne halt dönerse dönsün kabak çoğu zaman kadının başına patlar. o yüzden en çok kadınlar dışarıya göstermeye çalışır mutlu bir evliliğim var diye. çünkü mutsuz bir evliliğin iki nedeni ve tek suçlusu vardır. birincisi, kadın olarak evine sahip çıkamaman, yuvayı dişi kuş kurar çünkü ve evliliği ayakta tutabilmek için çoğu şeyi yutmak zorundadır. ikincisi, neden böyle bir adamla evlendindir. özetle ya yuvana sahip çıkamamışsındır ya da yanlış kişiyi seçmişsindir. boşanma vesilem ile geçenlerde bir kadın ortamında bir yakınım (çok yakınım) eş seçiminden bahsetti ve işte sen bunlara bunlara dikkat etmediğin için yanlış kişiyle evlendin dedi. mesela ben eşimle ilk tanıştığımda araba sürmesi, sürebilmesi bile benim için bir artıydı, şunu şunu yapıyor mu diye dikkat ettim ve ben bununla evleneyim bari dedim. sense sevdim diye evlendin, maddiyatın olmadığı yerde sevgi kalmaz kızım dedi. ah be abla diyemedim. benim olayım maddiyat değil ki. ben hiçbir zaman küçük hesapların peşinde koşmadım. aptallık ettim kabul. ben bununla evleneyim bari demedim. ben sadece sevdim diyemedim. anlamazdı çünkü. benim evliliğimdeki sorun maddiyat değildi, bu evlilikte yalnız olmamdı. demedim bişi. sonra bana sen bu kafayla daha çok üzülürsün falan diyorlar. sanırım fazla dramatik ve hayalperestim. şu an barışmaya çalışıyor mesela benle. anlık sinirle boşanalım dedim sen ciddiye aldın diyor. o bile anlamamış beni. gerçi şöyle bi bakınca en çok o anlamadı galiba beni. belki ben de onu anlamadım. işin komik yanı ben yalnızlığa alıştım. kendisi alıştırdı beni. o yüzden boşanmakta kararlıyım. yanındayken yalnız olacağıma, hiç olmasın daha iyi. yine de yanlış kişi dahi olsa severek evlendiğim için memnunum. o an için doğruydu. yine de bunu yapanların çoğu daha mutlu oluyor. allah mutluluklarını arttırsın. sevmek biraz aptal işi.