su hayatta bence herkesin -bilincinde olsa da olmasa da- en az bi kez deneyimlemis oldugu dunyanin en korkunc hislerinden biri bence. her grupta bi saf, bi yilan ve o yilana uyan fazla enayi birey oluyo. genellikle baslarda her ne kadar sana yakin olsalar da, sonrasinda aralarindan ne ara atildigini anlayamayip insani mala ceviren, bastaki sevimli ve arkadas canlisi tavirlari sergileyenlerin kendileri olduguna bin sahit gerektirecek buz gibi soguk tavirlari ve igneleyici, sipsivri, jiletten hallice konusma tarzlari sagolsun insani hayattan sogutan tavirlara sahip mutant varliklara evrimlesebiliyolar. biraz sansliysaniz guruptaki diger enayiyi dolduran catal dilli, iblis sifatli, ifritin vucut bulmus hali seni kenara cekip "ben kendim de uc kisilik grup travmasina sahibim, seni cok iyi anliyorum lutfen sen de bizi anla, bazen iki kisi kendi aralarinda diger grup uyesiyle anlastigindan cok daha iyi anlasir ve biz onunla daha iyi anlasiyoruz. kirilmani asla istemiyorum, sadece gercekleri bilmeni istedim" temali vicdan rahatlatma konusmasi yapiyor. allah dusmanimin basina vermesin.