sevgiliyi en yakın arkadaştan kıskanmak

Üniversitenin ilk yılında sevgili olduk. İki yıl sevgili kaldık. Toplasanız 10 kere yalnız buluşmuşuzdur. Seviyorum kalabalığı, arkadaşla takılmayı. Bir yere gideceksek arkadaşlarımı arar gelmek isteyen varsa gelsin derdim aynı şekilde o da. Hiç bir arkadaşımdan kıskanmadım o da beni. Ama bir gün saat akşam 9 bizde üniversitede oturmuşuz okul bomboş. O zamanlar en yakın arkadaşım olan kız da bizimle. Aynı zamanda sınıftan bir diğer erkek arkadaşımız. Neyse bunlar muhabbet ediyor ama benle sınıf arkadaşımız hiç konuşmuyoruz fırsat vermiyorlar. Bütün gece bunlar konuştu sadece arada sevgilime sorular soruyor kısa cevaplar verip muhabbete dönüyor. Yurda geçtik bende sevgilimi aradım bu durumdan rahatsız olduğumu vs. Dile getirdim o da hir daha olmayacağını haklı olduğumu söyledi. Üstünden bir hafta geçti doğum günüm yaklaşmıştı. Kız arkadaşım bensiz pek bir yere çıkmazdı bana alışveriş merkezine gideceğini söyledi ama gel demedi. Erkek arkadaşımda ne tesadüftür ki o gün arkadaşlarıyla alışveriş merkezine gideceğini demez mi ? :) Neyse heycan olsun diye uzatmayayım ;) Bende işkillendim tabi sevgilimi aradım eğer benim için bile buluşuyorsanız buluşma onunla dedim. Rahatsız olurum dedim. O da bana bu dediklerinden utanacaksın dedi. Doğum günü sürprizi hazırlamışlar beraber. Bütün arkadaşlarımı çağırmışlar. Çocuk yüzük almış bana ;) tabi dizlerine çömelip verdi de ortada bir evlenme teklifi yoktu Allah'a şükür :) daha sonra bir sorundan ayrıldık ve ayrıldıktan bir hafta sonra bunlar sevgili oldu. Evlendiler. Ve şuan çocukları var. Ben o söylediklerimden utanmadım. Aynı şekilde onlar da yaptıklarından :) demek istiyorum ki bir kıskançlık bir şüphe düştüyse mutlaka sebebi vardır. Hiç bir his birden bire, nedensiz bir şekilde oluşmaz..