malesef çocuk yaşta önlem alınmadan yıllarımın ben salağım heralde diye geçirdiğim hastalık.dikkatim o kadar çabuk dağılırdı ki hocalar hep bundan bişey olmaz diyerek kendimi yetersiz hissederek büyüdüm.
zamanla kendi kurallarımı koyarak öğrenmek zorunda kaldım.
çocuklarınız bir konuda dikkatini veremiyorsa,aceleciyse,unutkanlık varsa(isimleri hatırlayamaması,eşyalarını bir yerde unutması vs),verilen işi tamamlayamaması,biriyle konuşurken dikkatini verememesi,eşyalara devamlı çarpması gibi belirtileri varsa geçiştirmeden bir uzmana başvurun.yoksa yıllar geçtikçe ciddi zorluklara yol açıyor.aman nolacak büyüsün geçer diyip üstüne gidilmiyor.büyüsende geçmiyor. bir çocuğun yıllar içinde debelenerek hayata adapte olmasını düşünün.kısaca mehter marşı gibi 1 ileri 2 geri yaşamak diyebilirim.