bir kaç mutluluğumdan bahsetmek istiyorum. hep üzüntülü şeyler yazardım asosyal itiraf başlığına. Bu sefer de biraz mutluluk yazmak istiyorum izninizle :)
Demem gibi önceden çok mutsuz bir insandım. Ailemle aram kötüydü. Ne babam ne annemle anlaşamazdım. Bu ergenlik değildi yanlış anlaşılmasın. Sadece aramızda sevgi yok diye hissediyordum. Sarılmak bile çok uzak geliyordu bana. Sırf aile evinden uzaklaşmak için üniversite okumaya gitmiştim o derece uzak durmak istiyordum :)
Ama gel zaman git zaman nasıl olduysa artık ailemle aram çok çok düzeldi. Aile içerisinde huzurumuz arttı sevgimiz çoğaldı. Artık rahatça gidip sarılıyorum, derdimi anlatıyorum kızmadan bağırmadan gayet anlayışlı şekilde geri dönütler alıyorum. Bazen canları sıkkın veya kaşları çatık gördüğümde hemen gidip onları gülümsetmeye uğraşıyorum. Artık aile içinde o kadar huzurluyum ki bu yuvadan çıkmak istemiyorum. Evlilik fikri bile çok çok uzak geliyor artık..
Bu evreye nasıl geldim bilmiyorum. Ama çok gözyaşı döktüm, çok yalvardım Allaha bu seviyeye gelebilmek için :)
Çok şükür ki şu hayatta artık çok huzurluyum. Yazmaktan da endişe ettim aslında nazar değmesinden de korkuyorum. Hayat o kadar güzel geliyor ki inanmazsınız en son ne zaman ağladım bilmiyorum. Gözlerim kurudu artık gözyaşı damlası kullanıyorum ağlamamaktan :)
Dilerim ki aile içi huzuru olmayan herkes benim olduğum durumdan çok çok daha güzel anlara ve duygulara sahip olur.
Gönlünüzden geçen her ne ise hayatınız ona göre şekillensin diliyorum 💖💖
Her gününüz bayram günü gibi olsun hayırlı bayramlar herkese 💐💐🤗🤗🤗