Konuşacak insan çok da anlayacak insan hiç yok. Bu yüzden kimseye bir şey anlatmamayı tercih ediyorum. Kafanda büyüyen, ruhunu daraltan, geceleri uykunun arasında kalbini yerinden çıkacakmışcasına attırıp seni uyandıran dertlerin ve kaygıların karşısında insanlar önemsemeyi bırak dinlemeyi bile yarım yamalak yaptığı için içime atmak daha kolay geliyor. Bir yerde bu durumun patlak vereceğini hissediyorum ama ne diyeyim umarım arkasında bıraktığı hasar çok olmaz.
1
4 yıl içime attım 4 ay aralıksız her gün ağladım. Umarım bir an önce içindekileri birine dökersin - mahu 01.05.2022 04:11:34 |#4365938